بعد از توجیه
مدیران و تامین اعتبار لازم عملیات مناسبسازی محیط شهری برای معلولین و سالمندان
(که از این به بعد بـه اختصار مناسبسازی ذکر خواهد شد) آغاز میگردد.
ما بهطورکلی در
بحث مناسبسازی با 2 تیپ فضا سر و کار داریم:
1 -ساختمانها و فضاهای سرپوشیده
2 -فضاهای باز شهری
1 -ساختمانها
و فضاهای سرپوشیده
بهطور کلی
ساختمانها از نطر مالکیت و نیز استفاده به دو دسته خصوصی و دولتی تقسیم میگردند.
البته گـاه ممکـن اسـت برخی از ساختمانهای عمومی، مالکیت خصوصی داشته باشد نظیر
حمامهای عمومی، برخی از سالنهای سینما، رسـتورانهـا و هتلها و ...
ازنظر کاربری
نیز ساختمانها به گروه های مختلـف نظیـر آموزشـی، اداری، فرهنگـی، تـاریخی،
نظـامی، درمـانی، خـدماتی و مسکونی ... دستهبندی میشوند.
آنچه در بحث
مناسبسازی بایستی مورد توجه قرارگیرد، این است که هرگونه ساختمان با کـاربری
عمـومی جـدا از مسـئله مالکیت و نوع کاربری آن مد نظر میباشد.
2 -فضاهای
باز شهری
با توجه به اینکه
فضاهای باز شهری توسط عموم مورد استفاده قرارمیگیرند، تماماً مشـمول امـر
مناسـبسـازی مـیباشـند. پیادهروها و معابر، پارکها و
فضاهای سبز، شهربازی و نمایشگاه های عمومی ازجمله این فضاها میباشند
ساختمانها و
فضاهای باز شهری خود به دو دسته تقسیم میگردند:
2ـ1 ساختمانها
و فضاهای در حال ساخت ( در مرحله طراحی و یا شروع احداث)
2ـ2
ساختمانها و فضاهای قدیمی و موجود.
2-1 ساختمانها
و فضاهای در حال ساخت
آنچه در مورد هر
پروژه جدید ساختمانی و عمرانی حائز اهمیت میباشد، رعایت دقیق و بدون اغمـاض و دخـل
و تصـرف در ضوابط و آییننامه های مصوب امر مناسبسازی است
درحالحاضر که
مناسبسازی ساختمانها و فضاهای شهری با هزاران مشکل اجتماعی، اعتباری، فنی و اجرایی
مواجـه اسـت، احداث و اجرای یک پروژه جدید بدون در نظر گرفتن ضوابط موجود اشتباهی
غیرقابـل گذشـت محسـوب گردیـده و مسـتحق حداکثر مجازات برای تیم فنی ( طراح) و
مجری و دستگاه سرمایهگذار (کارفرما) میباشد.
امروزه وزارت
مسکن و شهرسازی به عنوان متولی احداث شهرهای جدید و شهرداریها به عنوان متـولی
اجـرای پـروژه هـای مختلف عمرانی در سطح شهرها مسئولیت سنگینی را در این زمینه
برعهده دارند. اطلاعرسانی و آگـاهسـازی مـدیران میـانی و برگزاری دوره های تخصصی
جهت کارشناسان واحدهای مربوطه سهم مهمی در بسترسازی این فرهنگ خواهد داشت
2-2 ساختمانها
و فضاهای قدیمی و موجود
مشکل اساسی در
امر مناسبسازی مربوط به ساختمانها و فضاهای موجود میباشد. امروزه شاید به جرات
بتوان ادعـا نمـود که بیش از 95 درصد ساختمانهای عمومی موجود قابلدسترس برای افراد
معلول نمیباشند. بانکها، ادارات پست و مخـابرات، دانشگاه ها، مدارس، مساجد، اداره
ها، مراکز انتظامی، سالنهای سینما، رستورانها و تالارهای پذیرایی از جمله ایـن
سـاختمانها میباشند.
فضاهای باز شهری
نیز وضعیت بهتری از ساختمانها ندارند قریب به اتفاق پیادهروها، مملو از اخـتلاف
سـطحهـای بیشـمار، شیبهای نامناسب، پلهای غیرهمسطح و گذرگاه های فاقد پل ( به روش
پریدن از روی جـوی آب) مـیباشـند. دسترسـی بـه اغلب پارکها و فضاهای سبز بدلیل
وجود پله های متعدد و عدم وجود رمپهای مناسب برای افراد معلول امکانپذیر نمیباشـد. آنچه در این مقاله به آن پرداخته میشود، بررسی مشکلات
موجود و اشاره به چند راهکار اجرایی در زمینه پیوستهسازی معـابر پیاده با هدف
مناسبسازی آنها جهت تردد معلولین جسمی – حرکتی میباشد.
همچنین در تهیه
این مقاله سعی گردیده است، از تجربیات مناطق مختلف شهرداری تهران علیالخصوص
شـهرداری منطقـه 8 استفاده گردد.
نکته مهم این
است که تا زمانی که ساختمانهای عمومی مناسبسـازی نشـوند، علـیرغـم اهمیـت
فـوقالعـاده زیـادی کـه مناسبسازی معابر پیاده و فصاهای باز شهری در جهت حضور
افـراد معلـول در جامعـه دارد نمـ یتـوان نقـش مـوثری در ایـن خصوص ایفا نمود.
زیرا هدف از حضور افراد معلول در جامعه، خیابانگردی و گردش آنان نیست بلکه حضور
موثر و مستقل آنها در کلیه مراکز موردنیازشان میباشد از محل کار گرفته تا داروخانه
و بانک و سایر ساختمانهای عمومی.
#کاشی سنتی