مهرنوش معمار (کارشناس ارشد جغرافیا برنامه ریزی شهری)

مناسب سازی مبلمان شهری :

پیاده روها :

به طور قطع بیشترین مکانی که یک عابر پیاده در سطح شهر با آن سرو کار دارد و به ویژگیهای آن اهمیـت می دهد پیاده رو است. پیاده روها باید به گونه ای طراحی شوند که قابل استفاده برای افراد معلول باشـند ، طراحی اینگونه پیاده روها نه تنها هیچ خللی در تردد دیگـر افـراد جامعـه وارد نمـی آورد بلکـه دربـسی اری ازموارد باعث بالا رفتن ایمنی بخصوص برای کهنسالان و کودکان درجامعه می شود.

شیب یک پیاده رو از مهمترین و اولین عوامل ساخت آن محسوب می شودکه باید درست و اصـولی صـورت بگیرد . حداقل عرض مفید پیاده رو باید 125 سانتی متر باشد . برای تعیین پهنای معابر و تجهیزات شـهری ، صندلی چرخدار (به دلیل دارا بودن بیشترین محدودیت در میان وسایل کمک حرکتی متداول ) مبنا قـرار  داده میشود .حرکت مستقیم صندلی چرخدار بدون همراه حد اقل فضایی به پهنای حـدود 90 سـانتی متـر نیاز دارد و حرکت مستقیم صندلی چرخدار با همراه حد اقل فضایی به پهنای 80 سانتی متر نیاز دارد. در بسیاری از شهرهای پرتراکم ایران پیاده روها دارای استانداردها ی لازم نیستند. ذکـر ایـن نکتـه ضـروری است که در پیاده روهایی که به هر دلیل مانعی نصب می گردد ، رعایت حداقل مفیـد عبـوری 125 سـانتی متر اجباری است . قطع درختانی که در جلو پیاده رو ایجاد سد معبر می نمایند الزامـی اسـت ، در سـالهای اخیر با خیابان کشی های جدید و تغییر در عرض خیابانها بسیاری از باغات و زمینهای اطراف شهرها داخـل بافت شهری شده است و به سبب کهنسال بودن برخـی درختـان مـسئولان مربوطـه از قطـع ایـن درختـان جلوگیری بعمل آورده اند ، بهتر است بجای این قوانین خشک و دست و پـاگیر بـه فکـر فرهنـگ سـازی در جامعه باشیم در جامعه ای که پس از اعیاد و عزاداریهای ملی ظرفهای یکبار مصرف محیط شهر را در عرض چند ساعت آلوده نموده و خروارها زباله پلاستیکی وارد چرخه فرسایش می کند آیا قطع یـک درخـت مـی تواند ناراحت کننده و یا غیر انسانی بشمار آید با توجه به اینکه ممکن است لطمات جبران ناپذیری به افـراد یک جامعه خصوصا نابینایان وارد آورد و تردد اشخاص با صندلی چرخدار را با مشکل روبـرو سـازد .براسـتی کدام بهتر است؟

همانطور که مشاهده می نمایید پیاده رو ها در شهرهای ما بافتی نا همگون و متفاوت دارند هماهنگ سـازی بافت پیاده رو ها و برداشتن دکه های روزنامه فروشـی باجـه هـای تلفـن، تیرهـای چـراغ بـرگ ،تابلوهـای تبلیغاتی، صندوق های پست، از سر راه عـابرین و و اسـتاندارد سـازی آنهـا و همچنـین چیـدمان درسـت و منطقی آنها و قرار دادن جایی تعیین شده و مش خص برای هر وسیله عمومی باعث می شود در کوتاه زمـانی چیدمان وسایل برای افراد جامعه حتی نابینایان تعریف شده باشد و هر شخص بـا آگـاهی کامـل نـسبت بـه فضای اطراف خود گام بردارد.

ارتفاع حد اقل210 سانتی متربرای پیش آمدگیهامانند(تابلو،علایم وسایبان مغازه ها)به نظر منطقی می آیـد رعایت این نکته که بین پیاده رو و سواره رو جدول یا اختلاف سطح نباشـد ضروریـست همچنـین در محـل ارتباط پیاده رو با سواره رو علایم حسی قابل تشخیص برای نابینایان وجود داشته باشد.

متاسفانه باز هم باید از ضعف فرهنگی جامعه خود بگوییم وضع قوانینی نظیـر گـذاردن جـرایم سـنگین در خصوص پارک اتومبیل در پیاده رو یا عبور موتور سیکلت از آن و همچنین ریختن زباله در خیابان و پیاده رو ، ،هر چه این جرایم سنگین تر و تاکید بر اجرای آن بالاتر باشد بهتر است . در کنار پیاده رو هـا سـکوهایی برای استفاده معلولین نیمه متحرک تعبیه گردد بهتر است برای فرش پیاده رو ها از موزاییک های سـکه ای و برجسته جهت عبور نالبینایان استفاده شود . هرس کردن گیاهان و شاخ و برگ درختان اطـراف پیـاده رو ها در فصول مختلف سال ضروری به نظر می رسد. ایجاد پیاده رو متحرک می تواند در ورودی متروها مورد استفاده قرا گیرد