چون پیشرفت دانش و تکنولوژی در آخرین مرزهای دانش صورت می گیرد بنابراین الزاماً یک مسئله و موضوع مشترک ملی و بین المللی قلمداد می گردد. آخرین مرز پیشرفت در هر حوزة خاص با فعالیت گروههای تحقیقاتی کشورهای مختلف بدست می آید، گروههایی که می کوشند تا در این حوزه ها به پیشرفتهایی نائل گردند. در حال حاضر بسیاری از کشورها در حوزة مشابهی فعالیت کرده و می کوشند از یکدیگر پیشی گیرند و در عین حال شرکتهای فراملیتی نیز که تقریباُ در همة کشورها مشغول فعالیت هستند با ایجاد شبکه های فرامرزی به توسعة محصولات و خدمات خود می پردازند. به این ترتیب فعالیتهای تحقیق و توسعه نیز در حال جهانی شدن است و میزان قابل توجهی از دوباره کاریها نیز وجود دارد. اگرچه شرایط بوجود آمده تا حد زیادی اجتناب ناپذیر است اما نکاتی همچون ایجاد رقابت، ارائة روشهای متفاوت برای حل یک مشکل واحد و افزایش احتمال دستیابی به نتیجة موفقیت آمیز را نیز سبب می شود. علاوه بر این دوباره کاریهای غیرمولد نیز از طریق مشارکت وهمکاری کاهش می یابد[7 ] البته چون همکاریهای بین المللی از یکسو تحت تأثیر جریانهای سیاسی و از سوی دیگر جریانهای تکنولوژیک قراردارد،بنابراین گرایش به همکاری بین کشورهایی که از لحاط سیاسی با یکدیگر همسویی دارند با سهولت بیشتری انجام می گیرد.

در سطح ملی نیز مراکز تحقیق و توسعه بایستی از یگانگی و پراکندگی بپرهیزند و از طریق همکاری با دانشگاهها، مراکز تحقیقات خصوصی و آزمایشگاههای تحقیقاتی به منظور استفاده از امکانات و قابلیتهای همدیگر برای کسب مزیتهای رقابتی دست یابند. .بطور کلی صنایع بویژه صنایعی که اتکای شدید به تکنولوژیهای جدید دارند، نظیر الکترونیک، تکنولوژی اطلاعاتIT، بیوتکنولوژی و مواد جدید توصیه می شود که به موضوع همکاریهای مشترک بیشتر اهمیت دهند.

کاشی گنبد مسجد