فرآیندی است که طی آن تکنولوژی توسعه یافته در سازمانی خاص به منظور انجام کاری مشابه و یا مقصودی دیگر به سازمانی دیگر منتقل میشود.  با توجه به نقش روزافزون تکنولوژیهای نوین در بهبود کیفیت و ایجاد ارزش افزوده بالاتر در تولید از یک طرف و فرایند طولانی مدت تبدیل ایده های پژوهشی به روشهای مطمئن اقتصادی از طرف دیگر تردیدی باقی نمیماند که تنها راه عملی جبران عقبافتادگی فنی یک کشور و یا یک بنگاه اقتصادی اقدام به استفاده از تجارب موفق دیگران در عرصه های جدید است. چنانچه این تجربه و فنآموزی به درستی انجام شود و در خاتمه آن، فراگیری توانایی بهبود بخشیدن تکنولوژیهای فراگرفته را دارا باشند، آنگاه انتقال تکنولوژی واقعی روی داده است. به عبارت دیگر، انتقال تکنولوژی فرآیندی است که طی آن تکنولوژی خاصی جهت استفاده توسط اشخاص دیگری به همان منظور یا اهداف دیگر به کار گرفته میشود و مراحل اصلی آن نیز به ترتیب عبارت از شناسائی، ارزیابی، اخذ، سازگاری و بالاخره توسعه تکنولوژی موردنظر میباشند.

روشهای همکاریتکنولوژیک(انتقال کنولوژی)

در بخش گذشته به مفهوم و تعریف انتقال تکنولوژی پرداخته شد. در ادبیات مدیریت تکنولوژی گاهی به جای"انتقال تکنولوژی" از "همکاریهای تکنولوژیک" استفاده میشود. اصطلاح اخیر از جهاتی جامعتر بوده و حوز?? وسیعتری از را تحت پوشش خود قرار میدهد.  در سالهای اخیر توجه زیادی به مقول? مشارکت تکنولوژیک شده است. در ادامه به مسئل? انتخاب شکل سازماندهی در همکاریهای تکنولوژیک - پرداخته میشود.

همکاریهای تکنولوژیک از دیدگاه ها و جنبه های گوناگون مورد مطالعه و بررسی قرار میگیرد. دیدگاه های مدیریتی، راهبردی و سازمانی از این جملهاند. در این مقاله به موضوع همکاریهای تکنولوژیک از منظر مدیریتی نگریسته شدهاست.  همکاریهای تکنولوژیک را میتوان برحسب مراحل چرخ? عمر تکنولوژی نیز طبقهبندی کرد.

الف - همکاریهای تحقیقاتی:

در همکاریهای تحقیقاتی پیامد همکاری نمی- تواند به وضوح به عنوان یکی از اولویت ها تعریف شود، چرا که بر فعالیتهای اکتشافی متمرکز است در نتیجه خروجی نهایی دقیقاً مشخص نیست. فعالیتها معمولاً با درجه بالایی از ریسک آمیخته است و احتمال شکست پروژه تحقیقاتی زیاد است.  کاهش یا محدود کردن ریسک تکنولوژیک رایج - ترین انگیزه همکاریهای تحقیقاتی است . هزینه ها وسرمایهگذاریهای تحقیقاتی روبه رشد و تامین آن دشوار است. به ویژه اگر شرکتها کوچک یا متوسط باشند، همکاریهای تکنولوژیک فرصتی برای تخصیص مناسب منابع به وسیله همکاری مشترک چند شریک فراهم میکند.

سایر انگیزه ها میتواند دسترسی به رشته های متفاوت تکنولوژی، توسعه یا تعمیق دانش بنگاه در یک رشت? تکنولوژی و بهبود خلاقیت و نوآوری به وسیله مرتبط کردن مردم و افراد با فرهنگ مختلف است.

دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی و شرکتهای نوآور که در رشته های خاص از تکنولوژی تخصص دارند و نیز رقبایی که در فعالیتهای مشابه با هم به رقابت میپردازند، میتوانند در این نوع همکاریها مشارکت داشتهباشند.

ب - همکاریهای توسعهای

در این نوع همکاریها معمولاً موضوع کار مشخص است ، چرا که یک محصول یا فرآیند جدید باید به وجود آید. به عنوان مثال در صنعت داروسازی بسیار متداول است که بنگاه های بزرگ فعالیتهای پیش کلینکی و کلینیکی را به سایر شرکتها واگذار می- کنند.

ساخت و فروش کاشی مراکشی در تهران

همکاریهای توسعهای معمولاً با درجه بالایی از ریسکهای تجاری و مالی پیوند خورده است. محصول یا فرآیند جدید ممکن است بازار خوبی به دست نیاورد و یا در رفع نیازهای مشتری به خوبی عمل نکند. ریسک تکنولوژیک (یعنی ریسک شکست پروژه توسعه) کم است. به عنوان مثال گفته میشود که در الکترونیک و مخابرات ریسک صنایع در فاز توسعه حدود 1 به 3 یا 1به4 است.

مهمترین هدف برای این نوع همکاری کاهش زمان و هزینه های لازم برای توسعه است که به وسیله به اشتراک گذاشتن منابع و داراییها دنبال میشود. هزینه های زیاد توسعه، شرکتها را به یافتن شریک ترغیب میکند تا هزینه ها را کاهش دهند.  در این نوع همکاری، تمرکز بر تامین کنندگان نقش مهمی دارد. به ویژه هنگامی که کیفیت و کارکرد مواد، اجزاء و ماشین آلات که به وسیله تامین کنندگان، تهیه میشود حیاتی باشد. به عنوان مثال بازاریابی مشترک در مورد محصولات جدید بسیار مهم است به عنوان نمونه چند شرکت نساجی ایتالیایی با تامین کنندگان ماشین آلات خود همکاری میکنند تا به ماشینآلات مناسب برای تولید با کیفیت بالا دست یابند  رقبا، معمولاً درگیر همکاریهای توسعهای نمی- شوند، چرا که پیامد و خروجی کار بسیار به مرحله  تجاری شدن نزدیک است به هر حال هنگامی که غرض همکاری تعریف یک استاندارد مشترک برای بازار است رقبا یکدیگر را یاری میکنند.

اجرا کاشی کاری مساجد و حسینیه ها

ج - همکاریهای ساخت و تولید

معمولاً در این نوع از همکاریها هدف همکاری در کوتاه مدت کاملاً تعریف شده و گاهی اوقات حوزه آن محدود است. اما مانند تولید یک محصول یا جزء خاص افق زمانی به تبع حوزه همکاری کوتاه یا دراز مدت است.  ریسک مالی و تکنولوژیک پایین و در عوض ریسک بازار به نسبت بالاتر است. گاهی اوقات نامعلوم بودن تقاضای آینده ریسک همکاری در ساخت و تولید را بالا میبرد.

دستیابی به مقیاس مناسب تولیـد در مـورد بنگاه های کوچک،یکپارچه سازی صلاحیتها و شایستگیهای مکمل لازمبرای تولیدمحصولات پیچیده و واگذار کردن فعالیتها به خارج بنگاه از مهمترین این انگیزه هاست.

گاهی تامین کنندگان یا پیمانکاران برای رسیدن به درج? بالاتری از یکپارچهسازی عملیاتی و تکنولوژیکی با هم همکاری میکنند.

شرکتهای فعال در صنایع مختلف نیز به منظور تکمیل تکنولوژیهای خود و یا بهرهبرداری اقتصادی از بازار یکدیگر و ایجاد همافزایی به هم کمک می- کنند.

رقبا نیز ممکن است برای رسیدن به مقیاس مناسب تولید و یا استفاده از منابع محدود با هم همکاری کنند.

سیاستهای کلان انتقال تکنولوژی  در ایـــن بــخش به معرفی چند مفهوم کلیدی در سیاستهای کلان انتقال تکنولوژی پرداخته میشود. این مفاهیم عبارتند از:

1-    روش میان بر (up-Catch )

2-    تکنولوژی انتشار  (Technology Diffusion)

3-    تکنولوژی سرریز (Technology Spillover)

فروش کاشی سنتی در تهران