الف – حجم : این ضابطه بر اساس ترکیبی از حجم عبور عابرین و وسایل نقلیه بدست می آید و در جدول زیر مقدار آن برای انواع راه ها و کاربریهای مختلف ارائه می گردد .

اگر حجم ها از مقادیر مندرج در جدول بالا تجاوز کند تامین روشنایی ضروری خواهد بود

ب : تصادف : اگر در یک دوره چهار ساله حداقل 3 تصادف پیاده ناشی از دیده نشدن عابر توسط راننده موجود باشد و بتوان بوسیله بهبود روشنایی از وقوع آن جلوگیری نمود تامین روشنایی ضروری خواهد بود

ج- در گذرهای زیر سطحی یا فوق سطحی چنانچه در طول سال حداقل یک مورد مزاحمت برای عابرین که ناشی از نبود روشنایی بوده باشد در گذر بوقوع بپیوند تامین روشنایی ضروری خواهد بود .

د – طرح هندسی و شرایط محیطی که باعث کاهش دید شود که در این صورت بایستی روشنایی گذر عرضی پیاده در حد مطلوب تامین شود

عابر پیاده روها و جزایی میانی : جزایر میانی به سطوحی اطلاق می شود که در میان خطوط عبور وسایل نقلیه جهت پناه گرفتن پیاده روها در هنگام عبور از عرض سواره رو در نظر گرفته می شود این سطوح باید برای کلیه عابرین پیاده در دسترس و ایمن باشد و در صورتی که عبور عابرین پیاده از کل عرض خیابان در یک مرحله زمانی مسیر نباشد احداث جزیره میانی پیشنهاد می شود و در موارد زیر احداث جزایر میانی الزامی می باشد.

• در تقاطع های با چراغ راهنمای به منظور تامین جان پناه میان جریانهای مختلف ترافیک

• در خیابانهای چند خطه

• در تقاطع های بزرگ یا با شکل نامنظم و غیر عادی

عرض جزایر میانی تحت هیچ شرایطی نباید از 2/1 متر کمتر باشد با وجود این حداقل عرض مطلوب8/1 متر می باشد . حداقل طول جزایر میانی 5/3 متر است . عرض گذرگاه داخل جزیره باید حداقل به اندازه مورد نیاز برای عبور عابر به همراه یک صندلی چرخ دار باشد چنانچه یک جزیره مثلثی شکل توسط پیاده رو و یا مسیر عبور دو چرخه قطع گردد سطوح باقیمانده در طرفین جزیره باید حداقل 5/1 متر طول داشته باشد " 1 " که دارای اختلاف ارتفاع بین " 15 تا 20 " سانتیمتر نسبت به سواره رو بوده و به وسیله جدول عابرین پیاده در مقابل جریان ترافیک محافظت می شوند که نوع و ابعاد جدول بستگی به سرعت وسایل نقلیه ، تراکم عابرین ، نوع و عرض جزیره دارد .

عابر پیاده و چگونگی استفاده از وسایل نقلیه " 4 : " نحوه سوار شده پیاده گان به وسایل نقلیه همگانی از مسائل مورد توجه مهندسین ترافیک می باشد ، در محلهای سوار شدن می بایست فضای کافی برای پیاده گان و نیز وسایل نقلیه تامین شود ، عدم اتخاذ تمهیدات لازم باعث افزایش تاخیر ساعت اوج برای تمام تقاطع ها در یک مسیر می گردد

عابر پیاده و وسیله نقلیه : توقف وسایل نقلیه مسافری پیاده و سوار نمودن مسافران باعث توقفهای ترافیکی در زمانهای که اوج حرکت عابرین پیاده با اوج حرکت وسایل نقلیه در یک زمان واقع می شوند . در ساعات اوج صبح ، ظهر ، عصر بیشتر خود را نشان می دهد . در این مواقع از طریق روشهای کنترل و طراحی مهندسی ترافیک نمی توان برخوردهای عابرین با وسایل نقلیه را از بین برد با این وجود می توان از مزایای طرحهای که تکیه بر حذف برخوردهای همسطح عابرین وسایل نقلیه دارند بهره گرفت .

سفارش کاشی مراکشی

عابر پیاده و مسافت یا محل سوار شدن به وسیله نقلیه " 4 : " تعیین محل پارکینگ تا مرکز تجاری ، آموزشی، خدماتی و درمانی متاثر از فاصله پیاده روی عابرین می باشد ، با افزایش جمعیت فواصلی که افراد می بایست بعد از پارک وسیله نقلیه خود پیاده طی کنند افزایش می یابد . این فاصله برای شهرهای با جمعیت کمتر از 25000 نفر 70 متر و برای شهرهای با جمعیت بالاتر از یکصد هزار نفر 170 متر می باشد . این فاصله بستگی مستقیمی با قدرت توقف دارد . هر چند زمان توقف پیش بینی بیشتر باشد پیاده دوران فاصله بیشتری را می پذیرند .

عابر پیاده و ایستگاه سوار و پیاده شدن از وسیله نقلیه : در طراحی ایستگاه های وسایل حمل و نقل عمومی می بایست تمهیداتی جهت دسترسی مناسب عابرین پیاده بویژه معلولین پیش بینی شود از جمله

• راه های دسترسی ایستگاه ها می بایست مطابق ضوابط مربوط به تسهیلات پیاده روی بوده و

بدون مانع و رویه مناسب باشند .

• ایستگاه های اتوبوس و تا کسی می بایست در محل های مکان یابی شوند که شرایط دید

خوب وجود داشته باشد

• ایستگاه های اتوبوس واقع در محدوده تقاطع ها باید حتی المقدور بعد از تقاطع مکانیابی

شوند تا ایمنی مسافران در سوار و پیاده شدن افزایش یابد

• ایستگاه های اتوبوس و تاکسی می بایست حتی المقدور بصورت فرو رفتگی در خارج سواره رو

احداث شوند

• محلهای سواره رو پیاده شدن مسافران می بایست علاوه بر فضای لازم جهت توقف وسیله

نقلیه دارای یک فضای باز حداقل به عرض 2/1 متر جهت سواره و پیاده شدن معلولین باشند

سفارش کاشی گل مرغ