پل های ارتباطی بین
پیاده رو خیابان:
بهتر است برای سهولت
عبور و مرور ناتوانان جسمی پل ارتباطی بین پیاده رو و سواره رو حد اقل در هـر 50 متر
پیش بینی شود ، پهنای این پلها باید حداقل 120 سانتی متر پهنا داشته باشد .
بین پل ارتباطی پیاده
رو وسواره رو نباید اختلاف سطح وجود داشته باشد در صورت وجود اختلاف می توان با قرار
دادن رامپ ،به طرف پیاده رو و خیابان فاصله را از بین برد .تبدیل تمام پلهای آهنی به
پلهای بتنی یا آسفاتی باعث میشود از لغزندگی سطح پلها جلوگیری شود رعایت این موضوع
که در امتداد کلیه خط کـشی های عابر پیاده پل های ارتباطی نصب گردد به معلولین کمـک
شـایانی مـی نمایـد . همچنـین لازم اسـت دستگاههای تولید صدا خبر کننده به هنگام عبور
آزاد برای عابر پیاده جهت استفاده نابینایان در تقاطعهای پر تردد نصب شود . بهتر است
با سخت گرفتن قوانین از توقف اتومبیلها در مقابل پلهای ارتباطی جلوگیری به عمل آید
.
امپ جدول :
با توجه به اینکه
بسیاری از معلولین دارای صندلی چرخدار می باشند استفاده از رامـپ بـرای عبـور و مـرور
اینگونه اشخاص ضروری است با استاندارد سازی درست و رعایـت ضـوابط مـی تـوان امکـان
تـردد افـراد را سهولت بخشید حد اقل عرض سطح شیب دار 120 سانتی متر می باشد همچنین
در طـرفین سـطح شـیب دار دستگیره نصب شود ،ارتفاع میله دستگیره از کف سطح شیبدار برای
شـخص نشـسته 75 سـانتی متـر و برای شخص ایستاده 5 سانتی متر و برای کودکان 60 سانتی
متر است .
بهتر است کف سطح
شیبدارغیر لغزنده باشد و برای ساخت آن از پوشش آسفالت و یا موزاییک های عاجـدار استفاده
نمود. منتقی است اگر سطح شیبدار حد اکثر 3 متر طول دارد ، حـد اکثـر شـیب 8 %بـرای
آن در نظر گرفته شود
پله ها :
از اجزایی که در
ساختمان شهری دیده می شود وجود پله می باشد بهتر است پله ها را بـا اصـول اسـتاندارد
تعریف شده برای اشخاص معلول جامعه طراحی نماییم قبل از ورود به قفسه پله علایم حـسی
بـرای هـشدار نابینایان نصب گردد .عرض کف پله 30 سانتی متر و حد اکثر ارتفاع آن 17
سـانتی متـر باشـد بهتـر اسـت طرفین پله دستگیره داشته باشد و ارتفاع آن از کف پله
5 سانتی متر باشـد .همچنـین لبـه پلـه کـاملا غیـر لغزنده و با اختلاف رنگ قابل تشخیص
باشد در کناره های عرض پله لبه مخصوص برای جلوگیری از لغزش عصا تعبیه شود.
محل عبور عابر پیاده
در خیابان
مشخص نمودن محل خط
کشی عابر پیاده در کف خیابان یکی از اقدامات ضـروری مـی باشـد عـرض خـط کشی عابر پیاده
در محل های مورد لزوم حد اقل 150 سانتی متر باشد همچنین در مکانهایی نزدیک اماکن مخصوص
معلولین مثل مدارس نابینایان ومراکزتوانبخشی وغیره بهتراست ازخط کشی قابل تشخیص جهـت
تردد معلولین خصوصاً نابینایان و ترسیم منطقه ای به عنوان جزیرة وسط خیابان در محل
خـط کـشی عـابر پیاده استفاده شود .
کفپوش معابر
یکی از معضلاتی که
متاسفانه در سالهای اخیر در کشورمان به وفور شاهد هستیم استفاده از سنگ فـرش در پیاده
روها بخصوص شهرهای کویری می باشد که متاسفانه باعث ناهمواری سطح معابر شده است اگرچـه
از نظر زیبایی و دوام و هزینه شاید از کفپوشهای دیگر مناسب تر باشند ولـی راه رفـتن
را بـرای افـراد عـادی جامعه نیز سخت می نماید ، بخصوص کودکان و سالمندان همیشه در
این سطوح ناهموار بـا مـشکل روبـرو می شوند . در تعیین کفپوش معابر نخستین هدف باید
رعایت ایمنی افراد جامعه باشد سـطوح ایجـاد شـده باید دارای کمترین ناهمواری باشند،
در زمان بارندگی سطح لغزنده ای نداشـته و بـا اقلـیم منطقـه سـازگار باشند. با بررسی
و تحقیق بین کفپوشهای مختلف از قبیل گرانیت ، سینیت ، آندزیت ، آجـر ،ماکـادام سـیاه
،کربوراندم ،بتن آسفالتی ، بتن ، بتن تقویت شده با الیاف فولادی ، موزاییک چنین نتیجـه
حاصـل شـد کـه بتن آسفالتی از بهترین کفپوشهای قابل اجرا در خیابانها و پیاده روهاست
. بتن آسـفالتی مخلـوطی اسـت از مصالح سنگی متراکم با دانه بندی پیوسته و حد اقل فضای
خـالی کـه مـاده چـسبنده هیـدروکربوری تمـام سطح جانبی دانه های سنگ را اندود کرده
آنها را به یکدیگر و به کف معابر چسبانده باشد و قـسمت عمـده فضای خالی بین دانه های
مصالح سنگی را پرکرده باشد .بتن آسفالتی جسمی است همگن کـه کـاملا بـاربر است ، دوامش
زیاد و احتیاج به تعمیر دایم ندارد ، دارای تاب برشی نسبتا زیادی است ، در هوای گرم
تغییر شکل نمی دهد و در برابر عوامل جوی مقاومت می کند ، معمولا با قیر و بطریق گرم
سـاخته مـی شـود . در جنس مصالح سنگی و دانه بندی آن و همچنین حرارت و غلظت ماده چسبنده
نهایت دقت باید به عمل آید و قبل از سرد شدن به صورت قشر رویه متراکم در بیاید .به
دلیل اجرای سریع وموجودبودن مصالح بتن و قیر در ایران،یکی از مناسب ترین پوششها برای
معابر شهرهای کشورمان می تواند باشد .البته بهترین پوشش که برای اشخاص نایبنا نیز عبور
و مرور را تسهیل نماید استفاده از موزاییک های سـکه ای مـی باشـد ولـی بـه دلایل عنوان
شده در بالا بتون آسفالتی دارای مطلوبیت نسبی نسبت به سایر موارد مـی باشـد . (حبیبـی
– سـید محسن
ص 125-124 (
میز نیمکتها
جنس صندلی و نیمکتهای
داخل پارکها و فضاهای عمومی شهر باید جنسی مقاوم و متناسب با اقلیم انتخاب شود برای
شهرهای کشورمان که اقلیم متفاوتی دارند نمی توان جنس تعیین شده ای را بـرای تمـام شـهرها
عمومیت داد اما می توان پیشنهاد نمود که در قسمتهای شمالی کـشور از نیمکتهـای سـیمانی
و پولیـستر و برای شهرهای کویری از نیمکتهای چوبی و سیمانی استفاده نمود نیمکتهای فلزی
اگر چه مقاومت بیـشتری در برابر فرسایش دارند اما به هیچ عنوان مناسب بنظر نمی رسند
چرا که اینگونـه نیمکتهـا عـلاوه بـر بافـت سختی که دارند در زمستانی سطحی فوق العاده
سرد و در تابستان سطحی بسیار سوزان دارنـد بطوریکـه در طی روز بیش از یکی دو ساعت مناسب
برای نشستن اشخاص نیستند . بنظر در طراحی مبلمان شهری لذت استفاده افراد ازمفید بودن
وسایل و تجهیـزات از دوام و اسـتحکام آن مهمتـر اسـت در ضـمن اگـر بـه طـور متوسط هر
چهار یا پنج سال یکبار مبلمان شهریمان تعویض شود و با دانش و علم روز پیش رود در سلامت
جسمی و روانی افراد جامعه کمک شایان توجهی اگر چه غیر مـستقیم خواهـد داشـت پیـشنهاد
دیگـر مـن استفاده از سرپوش یا سایه بان برای نیمکتها می باشد
در پارکها و فضاهای
سبز شهری میزها باید دارای تک پایه ای استوانه ای شکل در وسط و تنها در دو جهت دارا
ی صندلی باشند و دو جهت دیگر آن فضایی خالی جهت جایگیری معلولین دارای صندلی چرخدار
باشد در بالای این مکانها یک آلاچیق و یا سایه بان نهاده شود بهتر است طراحی سایبانها
به گونه ای باشد کـه در صورت لزوم باز و بسته شوند ارتفاع سایه بانها حد اقل 10/2 سانتی
متر باشد عرض میزها باید کمی بزرگتـر از عرض صندلی چرخ دار در حدود 25/1 متر باشـد
و بهتـر اسـت صـندلی هـای دو طـرف میـز از نـوع متحرک یا چرخشی ساخته شـوند تـا بتـوان
بـه سـهولت جهـات را عـوض نمـود .چیـزی کـه مـا امـروز در شهرهابخصوص شهرهای ایران
مشاهده نمی کنیم استاندارد سازی میزها و نیمکتهای شـهری اسـت ایـن در خصوص نیمکتها
نمود بیشتری دارد
بهتر است در طراحی
نیمکتها سطوح را صاف بگیریم و از طرحهای مشبک و نرده نرده استفاده ننماییم زیـرا این
سطوح برای برخی افراد ایجاد مزاحمت و ناراحتی مـی نمایـد بهتـر ا سـت نیمکتهـا داری
نـوعی انطـاف پذیری باشند و بتوان تا حدودی درجه زوایای آن را تغییر داد استفاده از
مبلمان شهری استاندارد برای افراد سالم ضروری است و بـرای افـراد معلـول گـاه حیـاتی
اسـت امروزه ما شاهد انواع زیبایی از مبلمان شهری که توسـط طراحـان داخلـی و خـارجی
و هزینـه هـای گـزاف طراحی و اجرا میگردند هستیم اما به تنها چیزی که در طراحی اینگونه
صـندلیها توجـه نمـی شـود رعایـت استاندارد لازم جهت سلامت افراد می باشد من خود دیده
ام که یـک فـرد معلـول از نیمکـت داخـل پـارک بصورت خوابیده استفاده میکند بخاطر فقدان
استانداردهای لازم و خسته شدن بدن ناچاراً پاهایش را به روی نیمکت میگذارد .این صحنه
ها نه تنها مشکلات و ضعف مبلمان شهری ما را می رساند بلکه نمای شهر و آن انتظاری که
از یک شهر سالم می رود را در افراد از بین می برد.
#کاشی سنتی