hc8meifmdc|2011A6132836|Ranjbaran|tblEssay|Text_Essay|0xfcff4d31160000001b1c000001000000
عنوان گزارش : آینده پژوهی و نقش آن در سیاستگذاری علم
و فناوری
نگارندگان: مهدی محمودی، عطا عباسی
راهنمایی و نظارت: مصطفی تقوی
با همکاری: عبدالمجید کرامتزاده
ناشر: مرکز آینده پژوهی علوم و فناوری دفاعی ـ مؤسسه آموزشی
و تحقیقاتی صنایع دفاعی
کد گزارش : 183/ت/مع/پ/84
طبقهبندی: عادی
تاریخ نشر: اسفند ماه 1384
شاید اولین تصوری که در ذهن ما از عباراتی نظیر
پیشبینی آینده ، آینده شناسی و آینده پژوهی خطور میکند، مفاهیمی نظیر پیشگویی و
غیبگویی باشد. در حالی که اصطلاحات مذکور، به دانشی اشاره میکنند که از حدود چهل
سال پیش، توجه تعداد زیادی از دانشمندان، محققان و نوآوران علوم مختلف را در جهان
به خود معطوف نموده است تا با استفاده از شیوه های نظاممند و اصولی بتوانند به دو
سئوال اساسی پاسخ دهند:
• ادامه وضعیت جاری و تداوم
سازوکارهای کنونی، چه تبعات و عواقبی خواهد داشت؟
• آینده مطلوب چیست و چگونه میتوان به آن دست یافت؟
بهعبارت دیگر، چه راه هایی برای شناخت آینده های مطلوب و نامطلوب وجود دارد و چگونه میتوان
فرصتهای پیش رو را شناخت و از آنها استفاده کرد؟
آنچه که ما را ملزم به ایجاد و توسعه تفکر آینده نگرانه
در سطوح مختلف ملی و دفاعی میکند، استفاده کشورهای دیگر از دانش آینده پژوهی، برای
شکل بخشیدن به جهان آینده مطابق با آمال و
اهداف خودشان است؛ جهانی که آینده ما را
هم دربرمیگیرد، در حالیکه الزاماً نفع آنها با نفع کشورما یکی نیست، بلکه گاهی در
تضاد آشکاری نیز قرار دارد. بنابراین آگاهی و بیداری جامعه، قبل از آنکه ضربه
شدیدی بر پیکر آن فرود آید، آسیبهای کمتری در پی خواهد داشت.
در این پیامنامه، که ویژهی اندیشگان آینده پژوهی و
نقش آن در سیاستگذاری علم و فناوری مهیا شده است، ابتدا مفاهیم پایهای آینده پژوهی
و ویژگیهای آینده پژوهان مطرح میشود و سپس محورهای موضوعی اندیشگان و سوالات طراحی
شده برای هر محور تبیین میگردد.
آینده پژوهی و آینده پژوهان
تعاریف مقدماتی
الف. آینده پژوهی: دانش و معرفتی است که دید مردم را
نسبت به رویدادها، فرصت ها و چالشهای احتمالی آینده باز میکند و از طریق کاهش ابهامها و تردیدهای
فرسآینده ، توانایی انتخـابهـای هوشـمندانه مـردم و جامعـه را افزایش داده و به
همگان اجازه میدهد تا بدانند که به کجاها میتوانند بروند (آینده های اکتشـافی) و بـه کجاهـا باید بروند (آینده های هنجاری) و از چه مسیرهایی میتوانند با سهولت
بیشتری به آینده های مطلوب خـود برسـند (راهبردهای معطوف به خلق آینده ).
ب. انواع آینده : در اکثر مباحث آینده پژوهی، از آینده
های مختلفی نام برده میشود که متداولترین
آنها بـه شـرح ذیل است:
• آینده ی ممکن: هر
چیزی اعم از خوب یا بد، محتمل یا بعید، که میتواند در آینده روی دهد.
• آینده ی محتمل:
آینده ممکنی که به احتمال زیاد در آینده به وقوع خواهد پیوست.
• آینده ی مطلوب:
آینده محتملی که مطلوب و مرجح باشد.
آینده از حیث
زمان نیز به چند قسم تقسیم میشود:
• آینده نزدیک: حداکثر تا یکسال
• آینده کوتاهمدت: بین یک تا پنج سال
• آینده میانمدت: بین پنج تا بیست سال
• آینده درازمدت: بین بیست تا پنجاه سال
عناصر تشکیل دهندهی آینده : آینده از چهار عنصر "رویدادها، روندها، تصویرها و
اقدامها" تشکیل میشود، کـه این عناصر میتوانند باعث پیدایش آینده های مختلف شوند.
1 .رویدادها: تمام وقایعی که امکان
وقوع دارند (آینده های ممکن).
2 .روندها:
• وقایعی که در گذشته
و حال اتفاق افتاده و در آینده نیز اتفاق خواهد
افتاد (مانند آلودگی محیط زیست).
• وقایعی که تحت شرایط
خاص احتمال وقوع پیدا میکنند (مانند تغییر حکومت در اثر فشارهای سیاسی
و اقتصادی).
• وقایع نوظهور، که
به اعتقاد آینده پژوهان مهمترین روندهای آینده ، همین مسائل نوظهور هستند که
عمدتاً پیامد مستقیم یا غیرمستقیم فناوریهای جدید میباشند
(مانند انقلاب نیمه هادیها).
3 .تصویرها: منظور از آن، ساختن تصویر از آینده های مطلوب برای مردم است (چشمانداز).
4 .اقدامها: طرحریزی و ارائه راهکار برای رسیدن به آینده
ی مطلوب است.
#کاشی سنتی