طراحان سیاستهای اقتصادی ادعا می کنند که نوآوری برای اقتصاد کشور بطور اعم و برای موفقیت واحدهای اقتصادی بطور اخص ،حیاتی می باشد. اما هنگامی که به نوآوری می اندیشیم، سه مفهوم که می توانند با یکدیگر اختلاط یابند، در اذهان تداعی می شوند. اولین مفهوم، نوآوری بعنوان دستاورد می باشد. دومین آن تبعات و یا اثار منتجه از دستاوردهاست. سومین مفهوم قابلیت و ظرفیت تغییرو تحول می باشد. اینک هر سه مفهوم مورد بررسی قرار می گیرند.

نوآوری بعنوان دستاورد فناورانه

هنگامیکه به زندگی خود و فناوریهائی که بدان کیفیت می بخشند، توجه می کنیم به نوآوری بعنوان دستاورد می نگریم. البته درجه بندی نوآوریهای بزرگ امری مشکل، اگر نگوئیم غیر ممکن، می باشد. مثلاممکن است تلفن، تلویزیون، نیمه هادیها، شبکه برق رسانی، اتومبیل، حرارت مرکزی، خدمات بهداشت ملی و غیره را نوآوریهای درجه بالا قراردهیم. چندین سال قبل بررسیها ، نوآوریهای دیگری را در درجه اول اهمیت قرار می دادند که بعضی در طول زمان نیز آن اهمیت را حفظ کرده اند و بعضی هم در درجه اهمیت اولیه نیستند. با اندکی تصور نیز می توان به نوآوریهایی اندیشید که مورد تقاضا بوده و یا ممکن است در اینده باشند نظیر درمانی برای سرطان، مالاریا، روشی ساده و موثربرای تصفیه اب و روشی برای جابجائی سریع انسان در فضای فیزیکی. البته اینکه چه چیزی مورد تقاضا میباشد و چه چیزی خیر، نیز خود قابل مناقشه است. هنگامیکه به ابداعات(inventions (بزرگ یا نوآوریهای (innovations (بزرگ نظر می کنیم ،معمولا به تبعات آن توجه داریم در حالیکه آثار و تبعات آن نوآوری ممکن است به ندرت در زمان پدید آمدنش درک شده باشد. موارد متعددی می توان یافت که مبدعین خود به اهمیت بالقوه ایده خود واقف نبوده اند. این بدان معنی است که برخی ابداعات بزرگ خود جزئی از سیستم فناوری بوده و حاصل یک جرقه نبوغ نمی باشند بلکه در طول زمان تحول یافته اند. درواقع یک دلیل اینکه بعضی پیشرفتهای فناورانه به میزان بالائی مورد اقتباس قرار نگرفته اند آن است که فناوریهای موجود در مسیر اصلی معمولا انبارشی (cumulative (و وابسته به مسیر می باشند، یعنی بر روی یکدیگر بنا و ادامه می یابند. از این جهت برخی فناوریهای بنیانی چشمگیر می شوند چرا که موجب ظهور بهم ریختگی در روال موجود می گردند. به همین جهت دانستن اینکه توسعه یک فناوری نو چقدر کار و زمان برده و ایا در صورت حصول مورد قبول مردم قرار خواهد گرفت ،امری مشکل می باشد.

نوآوری به مفهوم دستاورد ایجاب می کند که آنرا در بستر فناوری و زمانی خودش و نه بر حسب اثرات اقتصادی و اجتماعی اش ،قضاوت نمائیم. از این دیدگاه دو نوع محتمل از دستاوردهای فناوری قابل ذکرند:

حصول یک قدم اساسی در مرزهای فناوری این نوع مستلزم عبور از برخی تنگناهای فناوری بوده و منتهی به ظهور فناوریهای نو می شود.

ادراک مجدد از مسائل موجود و مالا تجدید معماری سیستمهای فناورانه که این نیز عمدتا با بهره برداری ابتکاری از فناوریهای موجود مربوط می گردد.

فروش انواع روشوئی سنتی در کاشی سنتی رنجبران