چون پیشرفت
دانش و تکنولوژی در آخرین مرزهای دانش صورت می گیرد بنابراین الزاماً یک مسئله و
موضوع مشترک ملی و بین المللی قلمداد می گردد. آخرین مرز پیشرفت در هر حوزة خاص با
فعالیت گروههای تحقیقاتی کشورهای مختلف بدست می آید، گروههایی که می کوشند تا در
این حوزه ها به پیشرفتهایی نائل گردند. در حال حاضر بسیاری از کشورها در حوزة
مشابهی فعالیت کرده و می کوشند از یکدیگر پیشی گیرند و در عین حال شرکتهای
فراملیتی نیز که تقریباُ در همة کشورها مشغول فعالیت هستند با ایجاد شبکه های
فرامرزی به توسعة محصولات و خدمات خود می پردازند. به این ترتیب فعالیتهای تحقیق و
توسعه نیز در حال جهانی شدن است و میزان قابل توجهی از دوباره کاریها نیز وجود
دارد. اگرچه شرایط بوجود آمده تا حد زیادی اجتناب ناپذیر است اما نکاتی همچون
ایجاد رقابت، ارائة روشهای متفاوت برای حل یک مشکل واحد و افزایش احتمال دستیابی
به نتیجة موفقیت آمیز را نیز سبب می شود. علاوه بر این دوباره کاریهای غیرمولد نیز
از طریق مشارکت وهمکاری کاهش می یابد البته چون همکاریهای بین المللی از یکسو تحت
تأثیر جریانهای سیاسی و از سوی دیگر جریانهای تکنولوژیک قراردارد،بنابراین گرایش
به همکاری بین کشورهایی که از لحاط سیاسی با یکدیگر همسویی دارند با سهولت بیشتری
انجام می گیرد.
در سطح ملی
نیز مراکز تحقیق و توسعه بایستی از یگانگی و پراکندگی بپرهیزند و از طریق همکاری
با دانشگاهها، مراکز تحقیقات خصوصی و آزمایشگاههای تحقیقاتی به منظور استفاده از
امکانات و قابلیتهای همدیگر برای کسب مزیتهای رقابتی دست یابند. .بطور کلی صنایع
بویژه صنایعی که اتکای شدید به تکنولوژیهای جدید دارند، نظیر الکترونیک، تکنولوژی
اطلاعات(IT( ،
بیوتکنولوژی و مواد جدید توصیه می شود که به موضوع همکاریهای مشترک بیشتر اهمیت
دهند
حقوق فکری و
مالکیت معنوی (property intellectual)
روند پیشرفت و
گسترش فناوری ها، نقش و صاحبان فکر و اندیشه در رشد اقتصادی و همچنین افزایش
علاقمندی سرمایه گذاران در تحقیق و توسعه و نیز به منظور ترغیب و تشویق مبتکران و
محققان به تفکر و ابداع، وضع قوانین حمایتی ضروری میباشد تا اینکه دیگران نتوانند
به سهولت از نتیجه زحمات مبتکران استفاده نمایند. سازمان جهانی مالکیت معنوی(WIPO (دارائیهای معنوی را بدین صورت طبقه بندی میکند:
کارهای ادبی،هنری، علمی
اما از دیدگاه
تحقیق و توسعه مالکیت معنوی بایستی بر کارهای ادبی
(manual ها و نرم افزارها) و کارهای علمیمتمرکز شود. دیگر
دارائیهای معنوی یک شرکت شامل علائم، نامها و مارکهای تجاری میباشد.
قوانین مالکیت
معنوی بعنوان قوانین حمایتی بدین جهت تعریف شده اند که صاحبان فکر و اندیشه
بتوانند بر دارائیهای معنوی خود کنترل انحصاری داشته باشند. این قوانین از بهره
برداری دیگران برای مدت زمانی ثابت یا نامحدود جلوگیری میکنند.
قوانین مالکیت
معنوی شامل ثبت ابتکارات (پتنت ها)، حق طبع(کپی رایت)، قانون ثبت طرح،علائم تجاری،
دانش فنی(know-How)
سیستم ثبت
اختراع و ابتکار(پتنت)
قانون محدود
کننده ای است که مالک از طریق آن استفاده عمومی، انتشار و فروش موضوع دارائی معنوی
را محدود میکند. برای اینکه اختراعی قابل پتنت باشد بایستی دارای ویژگیهای زیر
باشد:
1 اختراع روشها،
مکانیزمها، تولیدات (مصنوعات)، ترکیب مواد، تدوین موضوع
.2 اختراع بایستی
مفید باشد. (پدیده های نظری محض جزواختراعات نمیباشد)
.3 اختراع بایستی
جدید وبدیع باشد بعبارتی از قبل وجود نداشته باشد.
.4 اختراع بایستی
برای افرادیکه مهارت معمولی دارند پنهان باشد این الزام از جمله
موارد بحث انگیزدر
قابلیت پتنت یک موضوع است.
الگوریتمهای
ریاضی، روشهای جراحی ودرمان، روشهای تشخیص و روشها و شیوه های رفتار انسانی از
حیطه پتنت مستثنی میباشند. دوره پتنت ها بسته به نوع آنها متغیرمیباشند.
