مطالعات اولیه رقابت پذیری را مترادف با عملکرد در نظر گرفته اند. برخی از اندیشمندان به فرایندهای ویژهای اشاره میکنند که در سازمانها فرصتهایی را برای خلق مزیت رقابتی فراهم می کنند

زمانها فرصتهایی را برای خلق مزیت رقابتی فراهم می کنند(برونینگ و لاکشین رقابت پذیری به عنوان یک مفهوم چند بعدی، با استفاده از متغیرهای: درجه انطباق پذیری سازمان با تغییرات محیط کسب و کار، مزیتهای رقابتی و شاخص های عملکرد مورد سنجش واقع میشود. در برخی از تعاریف بر رابطه بین رقابت پذیری و عملکرد سازمانی اشاره شده است. اسکات (1989 ) رقابت پذیری را به عنوان توانایی افزایش درآمدها با سرعتی برابر با رقبا و ایجاد سرمایه های ضروری جهت رویارویی با آنها در آینده تعریف می کند. پیس و استفان (1996 ) تعریف جامع تری از رقابت پذیری بدین شرح ارائه می کنند- "رقابت پذیری به معنی توانایی سازمان در جهت ماندگاری در کسب و کار و محافظت از سرمایه های سازمان، بدست آوردن بازگشت سرمایه ها، و تضمین شغل ها در آینده می باشد

رقابت پذیری وابسته به ارزش های مشتریان و سهامداران، قدرت مالی تعیین کننده توانایی عمل و عکس العمل در محیط رقابتی و پتانسیل افراد و فناوری در اعمال تغییرات استراتژیک ضروری می باشد. رقابت پذیری در صورتی پایدار می شود که توازن مناسبی بین عوامل مذکور وجود داشته باشد. یک سازمان در چشم مشتریان خود رقابت پذیر است، چنانچه قادر به ارائه ارزشی بهتر از رقبا باشد. ارزش برتر بواسطه قیمتهای پائین تر برای مزایای برابر یا متمایزتری است که توجیه کننده قیمت های بالاتر باشد. یک سازمان در چشم سهامداران خود رقابتی است در صورتیکه قادر به ارائه سطح رضایت بخشی بازگشت سرمایه در کوتاه، میان و بلندمدت باشد

نقطه تمرکز بسیاری از تعاریف مختلفی که در زمینه رقابت پذیری مطرح شدهاند، بر ایجاد مزیت رقابتی به عنوان منشا رقابت پذیری و پایدار نمودن آن در بازار نسبت به رقبا به همراه ایجاد ارزش برای مشتریان میباشد.

فروش انواع کاشی مسجدی با بهترین قیمت