به تازگی گزارشی
منتشر گشته است که جمعیت افراد متصل به وب تا پایان سال 2005 به بیش از یک میلیارد
کاربر خواهد رسید . در همین حال بعضی شاخصها از رشد زیاد مالیاتهای فعالیتهای تحت
وب و ازدیاد اشتیاق مصرفکنندگان به شرکت در داد و ستدهای اینترنتی حکایت دارد
برای 210 شرکت
اینترنتی که در سال 2000 تعطیل شدند و یک دات کامی که هر روز از شروع سال 2001 از
گردونه تجارت خارج میشوند اخباری مانند آمارهای یادشده ( تعداد کاربران و... )
چیزی متناقض با تجربه ای است که آنها لمس کردهاند. پس از گذشت سالهای طلایی رشد
اینترنت، بسیاری از شرکتهای اولیه اینترنتی تنها به فکر و تکاپوی بقا در شبکه
هستند، در این راستا اقدام به : کوچکسازی ساختار (اندازه)، افزایش کارایی و کاهش هزینه
ها میکنند [
یکی از
تحلیلگران اینترنتی “کریستنسن“ فقدان آگاهی تعداد زیادی از
دستاندرکاران اینترنت (شرکتها، بازاریابان و. . . )نسبت به مفاهیم
"رقابت" و شکست تعدادی از شرکتها بهدلیل عدم بکارگیری فن?وری
جدید در مجرای صحیح است فقدان راهبرد (استراتژی)
و اهداف شفاف محصول محوری از مد افتاده ( از رده خارج)، درک نکردن خواستههای مشتری
و رقابت ناپذیری تجاری از سایر علتهای شکست گاه و بیگاه صنایع دات کام است .
نکته مهم دیگری
که کمتر به چشم میآید و اغلب مورد غفلت واقع میگیرد، ضعف الگوی فکری بازاریابی
سنتی است که تحت عنوان آمیزه بازاریابیP4 شناخته
میشود. پذیرش آمیزهای که توسط بردن 2 عرضه همه گیر شد. ”گرانروس“شد و
با عنوان P4) ) محصول، قیمت، مکان و پیشبرد فروش( بوسیله
مککارتی [استدلال
میکند که P4بصورت قاطعانه مورد پذیرش بازاریابان است
و میگوید: ”بازاریابی در عمل، در یک مقیاس وسیع، از این ابزار استفاده میکند“ .
گلداسمیت ضمن موافقت با این نظر میگوید و میگوید: ”مفهوم مشهورP4 در طول زمان،
قلب مدیریت بازاریابی معاصر است ”.
نقص آمیزه
بازاریابی P4 ، بعنوان ستون (پایه) اصلی مدیریت بازاریابی
سنتی، مکرراً هدف انتقادات شدید قرار میگیرد. با وجودیکه ، در حقیقت هیچ کتاب
بازاریابی یافت نمیشود که به P4 اشاره نکرده
باشد، اما بیش از%75 دانشگاهیان از P4 بعنوان یک ابزار
بازاریابی ناراضی هستند محققینی که در پی شناسایی نقضهای بازاریابی در فضای
دیجیتال هستند نیز P4 را مورد انتقاد قرار میدهند و بعضی
از این انتقادات تا آنجا پیش میرود که P4 را
مردود دانسته و در پی جایگزینی آمیزه دیگری هستند
قیمت هر متر کاشی سنتی
بنت پیشنهاد
میکند بدلیل اینکه P4 برروی متغیرهای داخلی تمرکز میابد
بنابراین برای بازاریابی پایه مناسبی نیست. او 5 ارزش،
قابلیت جانشینی، تنوع، حجم و مزیت) را بعنوان معیار رفتار مشتری ) آمیزه بازاریابی) پیشنهاد میکند. در حالیکه لاتربرن [آنرا بسیار محصول -محور دانسته و استدلال میکند که مشتری
باید محور همهء برنامهریزیهای بازاریابی باشد. از دیدگاه روابط بازاریابی، گرانروس
کسی است که دلایل متعددی را برای رد استفاده از P4 بعنوان
یک ابزار طرحریزی بازاریابی ذکر میکند. او استدلال میکند که P4 مانند
یک پوستین وارونه مدیریت، نهتنها فعالیتهای بازاریابی را قربانی میکند بلکه همچنین
مشتری را نیز تباه میسازد
اهما وجود P4
در
مدیریت استراتژیک را بعلت نبود هیچ عنصر استراتژی دیگری رد میکند. او پیشنهاد
میکند تا مشتریان ، رقبا ، شرکت استراتژی بازاریابی را شکل دهند. به اعتقاد اهما
مدیریت فرآیند ازاریابی میباشد.
فروش کاشی مسجدی در تهران