تـامین سرمایه اولیه برای احداث سیستم های ریلی نظری قطـار سبک یا مترو به جهت لزوم احداث تونلهای زیرزمیننی یـا مسـیرهای هوایـی، تملـک اراضی برای ایستگاهها و پایانه ها، خرید تجهیزات و ملزومات و غیره، رقم هنگفتی را تشـکیل مـی دهـد کـه تامین مالی آن، همواره از نکات بسیار مهم و ابهام آمیز این قبیل پروژه ها می باشد. تـامین بودجـه این چنین سیستم هایی از قبیل مترو، قطار سبک شهری، تراموا(وحتی اتوبوسرانی) در مسرهای مستقل، در گذشته عمدتا در انحصار دولت ها قرار داشت و غالبا بـا کمـک دولـتهای خارجی صورت می گرفت. این دولتهای خـارجی، آمـادگی داشتند تا در خرید ناوگان و تجهیزات بهره برداری از شرکتهای سازنده، داخلی خود، مساعدتهای لازم را بـه عمل آورند. در جدول 6 منابع تامین سرمایه بـرای شـرکتهای مـترو و قطـار شهری برخی شهرهای جهان ارائه شده است.

کاشی لعابدار

بـا ایـن امـید که سیستم مترو از نظر اقتصادی باصرفه باشـد،بـرخی شـهرها مـتروی خود را با سرمایه خارجی و تـنها اندکـی وام داخـلی احـداث کردهاند. از آنجا که نتیجه بازگشت سرمایه این سیستم ها بسیار پائین تر از نرخ برآورد شده بوده است، اکنون ?ادهای اداره کننده ایـن شـهرها زیـر بار سنگین قرض ها و دیون بازپرداخت نشـده قرار دارند. در بسیاری از موارد، وام اصلی را حکومـت مرکـزی تامین و یا ضمانت کرده است و این قبیل وامها است که غالبا بازدهی مالی و خصوصا ارزی به بار نمـی آورد و موجـب بحـران بدهـی در کشـورهای جهان سوم گردیده است.

درسـالهای اخـیر، گرایش حکومتها در جهت کسب سرمایه از سـوی بخش خصوصی برای تامین سیستم مناسب حمل و نقل شهری بـوده اسـت. بـرخی دولتها تلاش کرده اند تا در برابر توسـعه اراضی از سوی بخش خصوصی، اقدام به جذب سرمایه لازم بـرای تزریق در سیستم های دولتی حمل و نقل عمومی مـی نمایند. در ادامه، به مرور خلاصه ای از اقدامات و تجارب سایر شهرهای جهان در زمینه چگونگی تامین سرمایه برای احداث سیستم های حمل و نقل شهری ریلی میپردازیم.

فروش کاشی مسجدی