وجود روشنایی
کافی در معابر پیاده به عابرین و از جملـه معلـولین و سـالمندان و راننـدگان
امکـان درک مخاطرات را می دهد و باعث ایجاد ایمنی و مهمتر از آن حساس امنیت در
عابرین پیاده می گردد. اولین هدف در طراحی یک سیستم کار
آمد روشنایی در معابر، تامین روشنایی به گونه ای است که پ یـاده ها و رانندگان در
یک فاصله ایمن، قادر به رویت کلیه موانع ثابت و متحرک بوده و فرصت احساس خطر را
داشته باشند. نور پردازی می تواند به منظور تاثیر گذاری بر روی یک فضای خاص یا یک
نقطه خاص و یـا جهت تعریف کردن یک محوطه، یک لبه و یا برا ی فراهم نمودن احس اس
امنیت مورد استفاده قرار گیـرد. برای ایجاد امنیت پیشنهاد می شود؛
از نور پردازی بیشتری برای فضاهای باز، پیاده روها، پارکها و خیابانها استفاده کرد
فروش کاشی هفت رنگی
ج) وسایل و
اثاثیه استراحت: نیمکت
استراحت برای
افراد مسن و معلولین هنگامیکه جابجا می شوند لازم است . بایـد حـداکثر فاصـله
میـان دو مکان استراحت 200 متر باشد. از آنجایی که عمل نشستن و برخاستن برای
معلـولین دشـوار اسـت، بایـد نیمکتهایی برای نصب در نظر گرفته شوند که سطح آنها
4/0 متر از زمین فاصله داشته باشـد و روی آنهـا گودی چندانی نداشته باشد.
توصیه می شود
برای کمک به سالخوردگان و معلـولین، در نقـاط مرکـزی شـهر، ایـستگاه های اتوبـوس و
جاهای دیگر، وسایل استراحت نصب شود. نیمکتها و صندلیها بایـد حـدود 45 سـانتیمتر
از سـطح زمـین ارتفاع داشته باشند، تا معلولین به آسانی از آنها استفال ده کنند.
نیمکتها و صندلیها بایـد در ارتفـاع تقریبـا 70 سانتیمتری
زمین، برای بازوان تکیه گاه داشته باشند. محل نیمکتهای استراحت را می توان بـا
بلنـدتر ساختن از سطح پیاده روها، که با پا احساس می شود مشخص کرد. (
چ) سطل زباله
سطل زباله باید
قابل استفاده برای فرد معلول باشد. از مشکلات موجود در این رابطه بـه ارتفـاع نامناسـب،
قرارگیری در محلی که برای فرد معلول قابل دسترس نیست، عدم ثبات و پایداری می توان
اشاره کرد.
ساخت کاشی سفره خانه
ح) وسایل خدمات
شهری: آبخوری
آبخوریهایی که
در نقاط مختلف شهر قرار دارند، باید برای فرد معلول قابـل اسـتفاده باشـند . عمـده
تـرین مشکلاتی که در این زمینه وجود دارد عبارت است از: قرارداشـتن در محلـی کـه
بـرای فـرد معلـول قابـل دسترسی نیست، ارتفاع نامناسب، عدم ثبات و پایداری، خارج
از دسترس بودن دکمه آبسردکن، غیر قابـل استفاده بودن دکمه آبسردکن (نیاز به نیرو و
فشار زیاد) و قرارگرفتن آبسردکن در فرو نشستگی دیوار.
. ارایه
راه حلهای طراحی مناسب سازی تجهیزات شهری
الف) راه حلهای
مناسب سازی ایستگاه اتوبوس
رامپ با شیب مناسب
(حداکثر 8 %) برای دسترسی به ایستگاه اتوبوس ایجاد شود.
مبلمان شهری نباید
به نحوی قرار گیرند که عرض خالص معبر را کمتر از 90 سانتیمتر کنند.
عرض یکی از درهای
اتوبوس یک متر باشد، تا دستیابی فـرد معلـول امکـان پـذیر باشـد . در وسـط
ورودی آن نباید میله
ای به عنوان دستگیره تعبیه شود.
اعلام ایستگاه های
بعدی از طریق نوار صوتی صورت گیرد.
در اتوبوسها یا ایستگاه
ها بالابر برای انتقال معلولین در نظر گرفته شود.
اتوبوسها برای انتقال
معلولین (در نظر گرفتن صفحه فلزی کشوئی در زیر کف اتوبوس بالای پله ها)
مناسب سازی شود.
اتوبوسهای قابل استفاده
معلولین روی صندلی چرخدار طراحی شود.
در پایانه های اتوبوسرانی
درون شهری، مراکز شهری و نزدیک ساختمانهای عمومی پر تردد، احداث
محل انتظار ایستگاه
اتوبوس به عرض حداقل 140 سانتیمتر و همسطح با کف اتوبوس الزامی است.
عرض مناسب سر پناه
در ایستگاه اتوبوس (حداقل 10/1سانتیمتر) در نظر گرفته شود.9 شرایط دسترسی به محل انتظار
مسافر در ایستگاه های اتوبوس شهری مطابق شرایط اتصال پیاده رو به سواره رو باشد.
در ایستگاه های قابل
استفاده برای معلولان، پیش بینـی سـر پنـاه، حفـاظ و نیمکـت بـا ارتفـاع 45
سانتیمتر از کف الزامی است.
ب) راه حلهای مناسب
سازی تابلوها و علایم شهری
متن تابلوها باید
با حروف برجسته و دست کم با 3 سانتیمتر ضخامت نوشته شود تا در مواقع رفـت و آمد معمولی
قابل خواندن باشند. (سازمان ملل متحد، 73)
کلیه اماکن فضاهای
شهری و قسمتهایی از ساختمانهای عمومی که برای استفاده ویژه افراد معلول طراحی و تجهیز
گردیده اند باید به وسیله علائم بین المللی افراد معلول مشخص گردند .
علائم و نوشته ها
باید واضح بوده و فاقد انعکاس نور و درتضاد با زمینه خود باشد. مانند نوشته هـای
روشن روی زمینه تاریک
و بالعکس.
اطلاعات باید مشخص
و خوانا باشد تا افرادی که دید محدود دارند بتوانند براحتی این علایم راهنمـا
را درک نمایند.
تابلوی اطلاعات باید
در ارتفاع 140 تا 160 سانتیمتر نصب گردد.
تابلوهای ثابتی که
معرف نام خیابانها هستند باید در ارتفاع حداکثر 5/2 متر قرار گیرند.
برای اشخاصی که بینایی
آنها آسیب دیده است، علامتها را به صورت عمود بر خط دیـد آنهـا نـصب
کنید.
پ) راه حلهای مناسب
سازی کابین تلفن و صندوق پست
تلفنهای مخصوص معلولین
باید طوری تعبیه شوند که صدای محیط اطراف موجب ایجـاد مزاحمـت
اضافی نشود.
پهنای محلی که تلفن
روی آن نصب شده است نباید از 60 سانتیمتر کمتر باشـد و قـسمت بیرونـی
آن باید به عنوان
دستگیره مورد استفاده قرار گیرد.
در محلی که تعدادی
اتاقک تلفن عمومی تعبیه گردیده است ، باید حداقل یک تلفن عمـومی قابـل
دسترس برای اشخاص
استفاده کننده از صندلی چرخدار و یک تلفن عمومی برای اشخاص با شنوایی کم ،
مجهز به سیستم تقویت
کننده صدا اختصاص داده شود .
طول سیم دستگاه تلفن
نباید کمتر از 72 سانتیمتر باشد.
حداکثر ارتفاع
20/1 سانتیمتر تا بالای باجه در نظر گرفته شود.
در پایانه های اتوبوسرانی
درون شهری، مراکـز شـهری و نزدیـک سـاختمانهای عمـومی پـر تـردد و
مخصوص معلولان، پیش
بینی تلفن عمومی و صندوق پست قاب ل استفاده برای معلولان، پیش بینی تلفـن
عمومی و صنوق پست
قابل استفاده برای معلولان با مشخصات زیر الزامی است.
حداکثر ارتفاع محل
شکاف برای وارد کردن سکه و یا کارت، صفحه شماره گیر تلفن و گوشی تلفـن
100 سانتیمتر از
کف باشد.
در محلی که تعدادی
باجه تلفن عمومی تعبیه گردیده است، باید حداقل یـک تلفـن عمـومی قابـل
دسترس برای اشخاص
استفاده کننده از صندلی چرخدار و یک تلفن عمومی برای اشخاص با شنوایی کم مجهز به سیستم تقویت کننده صدا اختصاص داده شود.
پیش بینی پیشخوان
در ارتفاع 80 سانتیمتر و به عمق حداقل 20 سـانتیمتر جهـت اسـتفاده افـراد معلول در فضای تلفن
عمومی ضروری است.
حداکثر ارتفاع شکاف
صندوق پست 100 سانتی متر از کف باشد.
قابل دسترس بودن
صندوق پست و فضای آزاد جلو تلفن عمومی، باید به صـورت هـم سـطح یـا بـا شیب مناسب برای افراد
معلول صورت گیرد. در غیر اینصورت بهسازی فضای دسترسی صورت گیرد.
پیش بینی فضای آزاد
و مسطح به ابعاد حداقل110 × 140 سانتیمتر در جلو تلفن یا صندوق پـست الزامی است.
حداقل عرض «در» باجه
تلفن عمومی 80 سانتیمتر و بدون آستانه باشد.