اجرای پیاده
گرایی دارای چند اثر اجتماعی است. اول از همه اینکه کمک به ارتقای پیاده روی به
عنوان یک روش حمل ونقل مینماید.
افراد اغلب
پیاده روی را تا وقتی که به خاطر ترافیک سنگین عابر پیاده وپیاده روهای باریک
وشلوغ تجربه خوبی نیست انتخاب نمی کنند.
زندگی شهری
امروزباعث شده که مردم امروزه کمتراز قبل پیاده روی کنندوتحرک کمتری داشته باشند
وازعوارض این کم تحرکی نیز رنج ببرند. درصورتیکه مختصصان پیشنهاد میکنندکه حداقل
3باردر هفته به مدت30 دقیقه فعالیت فیزیکی انجام دهندتاازاضافه وزن جلوگیری کند و
ریسک بیماری های قبلی را کاهش دهد و استخوانها را تقویت کند
خیابان های
مخصوص عابرپیاده درخیلی ازشهرها به عنوان محل تجمع (پلازاهای) فرهنگی وتفریحی عمل
میکند جاییکه مردم درطول روزهمدیگررا ملاقات میکنند وبهم سلام میکنند. همچنین
خیابان های بدور از وسایط نقلیه ومبلمان ومنظرسازی شده ایجاد محیطی راحت برای مردم
برای درگیرکردن فعالیت های اجتماعی مختلف مینماید.
فروش کاشی مذهبی تهران
اثر دیگر
اجتماعی از عابر پیاده گرایی این است که باجدا سازی وسایل نقلیه از مردم،امنیت
عابر پیاده وقابلیت حمل و نقل میتواند گسترش یابد.
البته افرادی که
ماشین های شخصی می رانند دراین مورد شکایت دارندکه حقوق آنها درمورد وارد شدن به
خیابانهای عابر پیاده پایمال شده است. درواقع در مناطق مخصوص عابر پیاده باکاربری
های مختلط، دسترسی ساکنان،بازرگانان وبقیه افرادبه خانه های شان یامکان های کارشان
اگرکه درتمام روزنباشد در قسمتی از روز کاهش می یابد ، وعملا عدالت در مورد این
گروه ها رعایت نمی شود.
جمع بندی
به عنوان جمع
بندی ازبخش های بالا می توان چنین گفت که پیاده گرایی میتواند دارای اثرات محیطی و
اقتصادی بسیار مثبتی باشد.اگرچه در مورد اثرات اجتماعی نتیجه مثبت کمتر قابل دید
است. زیرادرحینی که منفعت های اجتماعی
برای عابر پیاده وجوددارد معایبی نیز ازنقطه نظرگروه هایی دیگرازقبیل راننده ها
وکسانیکه نزدیک یاداخل این مناطق زندگی میکنند وجود دارد. ولی در
مجموع بابررسی مزیتهایی که این روش ارائه میدهد پیاده گرایی میتواند به عنوان یک
روش بسیار موثردر بهبود شرایط محیطی انسان در شهر به کار گرفته شود.
بطور کلی سه نوع
طرح پیاده گرایی وجود دارد:
1 -خیابان
های عابر پیاده به صورت تمام وقت: دراین طرح ممانعت کامل از ورود وسایط نقلیه وجود
دارد و معمولا خدمات و دسترسی سواره از خیابان پشتی انجام میشود.
2 -خیابان
های عابرپیاده به صورت نیمه وقت :ورود وسایط نقلیه زمانهای خاصی مجاز است، هیچ
فضای پارکینگ درخیابان مجاز نیست ولی فضاهایی به عنوان بارانداز وجوددارد.
3 -خیابان
با ترافیک کند: در این نوع خیابان اولویت به عابر پیاده داده میشودولی هیچ مانعی
درمقابل وسیله نقلیه وجود ندارد، ولی مسیرهای پیاده عریض هستندوفضاهای پارکینگ
کاهش یافته است. از روش های کندکردن سرعت ترافیک برای کاهش سرعت وسایط نقلیه
استفاده می شود. بعضی ازاین روش ها استفاده ازمسیرهای باریک تر برای سواره،
استفاده از بافت ها ورنگ های مختلف درکفسازی است برای یادآوری کردن به رانندگان که
شما درمنطقه ترافیک کند قراردارید.