ابتدا به تشریح
ضوابط سرویسهای بهداشتی مربوط به مراکز ورزشی می پردازیم.
ضوابط مربوط به
سرویس بهداشتی:
سرویسهای
بهداشتی میدانها و سالنهای ورزشی، بایـد بـه گونـه ای باشـد کـه معلـولین نیـز
بتوانند از آن استفاده کنند. برای دستیابی به این منظور لازم است سرویسهای بهداشتی
را به صورت زیر تقسیمبندی کرد :
سرویسهای
بهداشتی مورد استفاده مراجعهکنندگان و تماشاگران،
سرویسهای
بهداشتی مورد استفاده ورزشکاران .
در مورد اول،
توالتهای زنانه و مردانه از یکدیگر مجزا باشد و در داخل هر یک از آنها و بـه نـسبت
تعـداد مراجعهکنندگان، حداقل یک توالت به ازای هر 10 توالـت معمـولی و یـک
دستـشویی بـه ازای هـر 10 دستشویی معمولی، برای معلولین به صورت ویژه در نظر گرفته
شود . و محل توالت معلـولین بـا علامـت نشانهگذاری شود و هر بخش جداگانه سالن یا
میدان ورزشی دارای سرویس بهداشـتی جداگانـه و مجـزا باشد.
فروش کاشی سنتی
سرویسهای
بهداشتی مورد استفادة ورزشکاران و مربیان ورزشی معلـول نیـز در داخـل فـضای سـرویس
بهداشتی کلی ساختمان ورزشی قرار دارند
در داخل
سرویسهای بهداشتی تک نفری، علاوه بر مسایل فوق لازم است نکات زیر را در نظر گرفت :
ابعاد توالت
نباید به هیچ وجه کمتر از 180×180 سانتیمتر باشد.
در توالت باید
به طرف خارج باز شود.
حداقل در دو طرف
دیوار توالت، از دستگیره های کمکی افقی در ارتفاع 80 تا 85 سـانتیمتر از سـطح زمین
باشد.
ضوابط مربوط به
رختکن:
معلولی که بر
روی صندلی چرخدار نشسته است یا فـرد ن ابینـا، بایـد بتوانـد بـه آسـانی و بـدون
کمـک دیگران، لباسهای خود را از بدن بیرون آورده، در داخل کمـد لبـاس قـرار دهـد و
لبـاس حمـام خـود را بپوشد. دستگیرة رختآویز و کمد لباس، در فاصله 120 تا 150
سانتیمتر از سطح زمین قرار داده شوند. نیمکت برای نشستن در داخل محوطة
رختکن نیز دارای ابعاد زیر میباشد :
طول نیمکت =120
سانتیمتر
عرض نیمکت = 40
تا 20 سانتیمتر
ارتفاع نیمکت =
50 سانتیمتر
لازم به ذکر است
که هرگاه از رختکن عمومی استفاده می شود، لازم اسـت حـداقل دو رخـتکن خصوصی (به
نسبت مراجعهکنندگان) ، برای کـسانی کـه دارای معلولیـت شـدید هـستند و بـه هنگـام
تعویض لباس محتاج به تنها ماندن میباشند، در نظر گرفته شود تا در صورت لزوم از
آنها استفاده کنند . در این صورت اتاق مخصوص رختکن،
دارای ابعاد حداقل 180×220 سانتیمتر میباشد.
در نزدیکی نیمکت
برای نشستن، میتوان از دستگیره های هدایتی کمکی عمودی نیـز اسـتفاده کرد. در این
صورت این میله ها دارای ارتفاعی برابر 120 تا 150 سانتیمتر از سـطح زمـین
مـیباشـند و قطر آنها برابر 3 تا 4 سانتیمتر است. ارتفاع آویز حوله از سطح زمین،
برابر 80 سانتیمتر میباشـد عـلاوه بر حولهگیر، میتوان از میلة دستگیرهای افقی (در
ارتفاع 80 سانتیمتری از سطح زمـین) اسـتفاده کـرد. در داخل
محوطة رختکن عمومی یا داخل اتاق جداگانه، باید تخت چوبی مخصوص به بزرگـی 70×180
سانتیمتر در نظر گرفته شود تا معلولینی که محتاج به کمـک در تعـویض لبـاس هـستند
بتواننـد از آن استفاده کنند در این صورت در فاصلة یک سوم از طول تخت، باید میلـة
پایـهای کمکـی درنظـر گرفتـه شود تا معلولین بتوانند به هنگام عبور از صندلی
چرخدار بر روی تخت از آن استفاده کننـد . در داخـل رختکن عمومی یا خصوصی علاوه بر
مسایل فوق. لازم است وسایل زیر را کار گذاشت :
زنگ اعلام خطر (
به صورت زنجیر آویزان ) برای درخواست کمک ؛
چراغ برق ذخیره
با قدرت حداقل 2 ساعت سوخت؛
آینة دیواری
برای آرایش نهایی؛
ابزار آلات
آتشنشانی (کپسولهای ضد حریق و...)؛
سشوار (موخشک کن
برقی ) که بتوان ارتفاع آن را به طور دلخواه تنظیم کرد.
در داخل رختکن،
نباید از مصالحی که در مقابل رطوبت هوا اکسید میشوند و زنگ میزنند (فلـزات آهنی و
غیره ) استفاده کرد. زیرا برای سلامت مراجعهکنندگان خطرناک میباشند. بهتر است
تمـام کفپوشها از مصالح سنگی و نیمکتها از مصالح چوبی در نظر گرفته شود
فروش کاشی گل مرغی