طراحی نقوش در دوره هخامنشی :

این تمدن از سده ی ششم تا سده ی سوم پیش از میلاد ادامه داشت است  .

تحول طراحی و سبر تاریخی نقش ها در این تمدن مجموعه ای انسجام یافته از تجربه هنری پیشینیان و ملت های پیر و هخامنشیان است .

حمایت از هنرمندان اقوام مختلف برای ایجاد وحدت در طراحی نقوش به کارگیری آنها در آثار مختلف تاثیر بسیاری داشت و باعث به وجود امدن هویت این دوره شد .

برجسته ترین آثار شناخته شده ی هخامنشیان شامل بناهای تخت جمشید – زیورالات – فرش و جام های جانوری و... است .

بهره گیری از تناسب هندسی و محاسبات دقیق در ترکیب بندی و اجرای نقشها بر همه ی آثار این تمدن چشم گیراست .

در این دوره استفاده از خطوط گردان برای طراحی نقوش و روش اجرای متقارن و شیوه گسترش  یک جانبی نقش ها کاربرد زیادی داشته است .

بیشترین نقش های به کارگرفته عبارتند از :

گل دوازده پر – نیلوفر – درخت سرو – شیر – گاو – بز – انسان بالدار و...

ویژگی های مهم طراحی نقوش در تمدن هخامنشی :

1- پرکاربردترین نقوش از نظر موضوع به ترتیب انسانی – گیاهی – جانوری و تلفیقی است .

2- نقوش انسانی در این تمدن در موقعیت های اجتماعی مختلف نمایش داده شدند .

3- شیر و گاو و هما از نقوش جانوری ویژه هخامنشی است .

4- رایج ترین نقش گیاهی درخت سرو – گل دروازده پر و گل نیلوفر ابی است .

5- نقوش با خطوط منحنی و با پیچیدگی و دقت فراوان و تاکید بر جزئیات  طراحی و اجرا شده اند . 

6- روش اجرای نقوش در این تمدن به صورت نا متقارن و تکرار است . 

7- ترکیب بندی در این زمان تحت تاثیر نظم هندسی معماری این تمدن است .

آدرس اینستاگرام :