نقوش سنتی :

نقش های سنتی از موضوعات مختلفی برخوردار است .

این نقشها با استفاده از خط های صاف و منحنی  به صورت نامنظم و منظم قابل اجرا بوده و به سه دسته زیر تقسیم میشوند :

1- نقوش شکسته :

آن دسته از نقوش هستند که از خط های صاف و زاویه دار تشکیل شده اند . 

2- نقوش گردان :

نقوشی هستند که با خط های منحنی و پیچیده طراحی شده اند . 

3- نقوش تلفیقی :

گروهی از نقوش هستند که از تلفیق نقشهای شکسته و گردان به وجود می ایند .

ویژگی های مهم طراحی نقوش دردوره پیش از تاریخ :

1- موضوع نقوش = انتزاعی – جانوری – انسانی – گیاهی و تلفیقی است .

2- نقش ها با خطوط صاف و منحنی به روش ساده و به صورت شکسته گردان و تلفیقی طراحی شده اند .

3- روش اجرای نقوش در این دوره به شکل نا متقارن – متقارن و به تدریج ترکیب انهاست .

4- برجسته ترین ترکیب بندی در این دوره تکرار نقش منفرد به دنبال هم در یک جهت به صورت ردیفی است .

دوره تاریخی :

این دوره از سده ی ششم با کاربرد عمومی خط در ایران پیش از میلاد آغاز 

میشود و تا سده ی هفتم میلادی ادامه میابد و به دوره تاریخ باستان شهرت دارد .

در دوره باستان سه تمدن بزرگ اشکانی – هخامنشی – و ساسانی شکل گرفت

گسترش قلمرو در این تمدن ها همراه با نظم و هماهنگی و قوانین اجتماعی 

امکان ایجاد شهرهای بزرگ و بناهای با شکوه و ساخت آثار و فراهم اورد .

طرح ها و نقش های این دوره با گردآمدن هنرمندان و صنعت گران اقوام مختلف و 

استفاده از تجربیات انان از تنوع – دقت – زیبایی – و ظرافت فراوانی برخوردار شد .

مهارت هنرمندان و رقابت انها با یکدیگر باعث شد طرح ها و تناسب نقش ها با 

آثار هرچه بیشتر به رشد و شکوفایی برسند .